GEÇMİŞLE YAŞARKEN GELECEYİ KAYBETMEK
Geçmişle kaybedilen zamanın acısı,geleceği kazanmak için harcanan çabanın büyüklüğü ile artıyor. bir de verilen uğraş geçmişin yani kaybettiklerimizin içinse kalıcı izler bırakıyor bu günümüzde ve geleceyimizde.Bazen hayatımızda hikayeler yaşar.Bunları her anlatışımızda bir şeyler katar ya da çıkartırız.Başımızdan geçen olaylar zamanla gerçekliğini unutup öyküye dönüşürler.İşte bu öykülerin bazılarında başrole o kadar kaptırırız ki kendimizi yaşanmamış yerlerini tamamlarız hayalimizde .Geçmiş artık öykü olmuştur. Bu öyküleri kendimize göre anlatırız yada hayal ederiz.
Geçmişimiz her zaman en büyük hazinemizdir diye öğünürüz .Oysa,Geçmişimizi değiştirmeye ve kaybedileni geri getirmeye çalışmak için harcanan zaman yerine Bu günü ve yarını kazanmaya zaman ayırabilirsek her şey çok farklı olacaktır. Kocaman bir risktir bu aslında.Geçmişle ve kaybedilenle avunmak biliriz ki, değişmeyecek geçmiş.Ama yine de deneriz bir ümit. en kötü yanı ise çaresizliktir. yapacak hiçbir şeyin olmaması.Denersin değiştirmeyi sana uymayan şeyleri. elinden geleni yaparsın ama sonucunda hiçbir şey elde edemezsin,sadece geleceği yıpratırsın geçmişinle yaşamaya devam edersen. ...Ne söylesen, ne anlatsan, ne yapsan boşunadır. Değişmeyecektir,senin için yanlış olan şeyler. Etrafına bakarsın acaba ben mi yanlış yapıyorum diye, yalnız hissedersin kendini. en çok sevdiğin, en çok değer verdiğin geçmişin adım adım, yavaş yavaş kopuyordur senden.Deliler gibi istediğin halde, en baştaki o güzel ve kusursuz hayallerinde olduğu gibi yaşamak istediğin o öyküyü bir daha yaşayamayacak olduğunu bilmek geleceğini etkiler.Gözlerini daldırıp düşünürsün saatlerce. ama hiçbir şey geçmez aklından. ne bir kelime ne bir resim. çaresizlikdir işte bu... kaybetmek istemediğini ama kaybetmek üzere olduğunu bilmek ve yapacak hiçbir şeyinin olmaması çok cı gelecektir sana. "bitsin" de diyemezsin "bitmesin" de. derin düşünce içindesindir, izlersin sadece olanları.bir film şeridi gibi geçer geçmiş tüm benliğinden, boğazına düğümlenir çaresizlik ve yanlızlık..Gözlerin dolar, için sıkılır. hep güzel anlariçin kurduğun hayaller ve yaşattığın öyküler gelir aklına ve başlarsın öykünün yazılmamış yerlerini tamamlamaya. birden bire çıkıp karşına "seni öyle çok seviyorum ki ne istersen yapmaya hazırım, seni kaybedemem" demesini hayal edersin geçmişinin.Bu hayaller eşlik eder sana ellerin kolların bağlıyken geleceyinin kaybolmasını izlemene. Çünkü dostlar göremezsin hayallerin dışındakileri, gerçeği... ! Yanlızca gerçeği bu günü ve yarını.Gerçek nedir diye sorsalardı bana Yaşadığım şimdiki zaman derdim ve şimdiki zamanı bir sonraki güne taşıyacak olan gelecek derdim.,
İstemesen de değişir bir şeyler sonra, ama aylarrrr, ama yıllarrrr sonra... bir şeyler eksilir işte. ekleyeceğine daha güzel günler geleceyine.Geçmişini özleyerek sermayeni tüketirsin sen. tanıdığın adam değilsin artık sen , karşındaki sen geceleri yattığında düşündüğün adam gene sensin belki ama özlediklerin geçmişte yaşadıklarınızdır artık.Yarına dair bir umut ve hayal beslemezsin içinde. tükenmiş olma ihtimalini kabullenmedikçe sen daha bir yanlız kalırsın şu fani dünyada...Konuşacak şey bulamazsınız belki kendi kendine , mücadele etmek için bir sebep yaratamazsınız artık. yaparım dediğiniz her şeyi erteler,kendinle ilgili şeyleri daha az merak edersin Geçmişim bu muydu" derken kendi kendine geleceyi düşlediğin kişi olmadığını düşünmeye başlamışsındır artık., ama. gene de zordur bunları kabullenmek.Kendine verdiğin bir çok sözü tutmadığını anlamaya başladığında geçmiş olsun... daha çok üzülürsün.Demem o ki dostlar geçmişi özleyerek geçer zaman yani boşa geçen yıllar yani geleceğin.Bir süre. halletmeye niyetlenikçe daha bir karşır hayal ettiğin geleceğin.Cesaret edemessin geçmişinden ayrılmaya.Pişmanlık kaplar dört bir yanını.Çünkü vakti gelmiştir artık günü ve geleceyi yaşamanın..... Gecelerin ne kadar uzun oldugunun farkina varirsin. sözün bittigi yerdesindir artik.Çünkü geçmişinin kitabını değil, Gelecekte seni nelerin beklediğinin kitabını yazmaya hayalden çıkıp gerçekle ve gelecekle yaşamak zorunda olduğunun farkına varıyorsun artık sen.
Günümüzde anlaşılmaz biçimde insanlar yapmaktan çok yıkmayı tercih ediyor. tek taraflı mücadeleler zamanındayız ne yazık ki artık, kazanmaktan çok kaybetmeyi daha çok tercih eder olduk. tüketim toplumu içerisinde hiç olmazsa en değerli varlık olan sevgide bunu yapmamayı yani tüketmemeyi başarabilseydik,geleceğimizin temeline sağlam bir taş koymuş olacaktık
Değerli arkadaşlar,
Hayata tutunmamızı sağlayan başlıca etkenlerden biri bildiğiniz üzre sevgidir.Sevgidir bize geçmişi yaşatan, fakat geçmişin içinde kaybolmadan günü ve geleceyi güzel kılan....Hep kaybettikten sonra varırız geçmişle yaşamanın manasızlığına,Hep kaybettikten sonra anlarız geleceğe sevgi ile bağlanmanın değerini,
Saygı dolu, sevgi dolu aydınlık dolu gelecek sizlerle olsun.....
|
